Do niedawna większość mieszkańców polskich miast wywodziła się ze wsi. Mieszkanie w mieście uważali za awans społeczny i nie bardzo lubili, gdy im przypominano ich pochodzenie. Wieś kojarzyła się im z prymitywizmem i zacofaniem, o jej mieszkańcach nie wyrażali się zbyt przychylnie.

Obecnie w dorosłe życie wchodzą kolejne pokolenia "miastowych", którzy nie mają już na wsi rodziców ani dziadków. I właśnie ci "miastowi" zauważają te wartości życia wiejskiego, które odrzucali ich świeżo awansowani do miast rodzice: piękno krajobrazu, spokój, bliskość przyrody. Coraz więcej mieszkańców miast, zamiast wyjeżdżać w góry lub nad morze, wybiera pobyt na wsi. Wielu z nich nie ma jednak tam już żadnych krewnych. Szukają więc wypoczynku u mieszkańców wsi, którzy zgodziliby się przyjąć ich na lato. W ten sposób powstała agroturystyka - czyli wczasy w gospodarstwach wiejskich.

Agroturyści nie wymagają wielu atrakcji; wystarczają im piękne krajobrazy, las i ... cisza i spokój, których tak im w miastach brakuje. Chcą po prostu spędzić kilka tygodni w innym świecie. Inaczej niż ich "nowomiastowi" rodzice cenią atmosferę wiejskiego życia - brak pośpiechu, gościnność, życzliwe "dzień dobry" usłyszane od nieznanej osoby w czasie spaceru... Cieszą się, że ich dzieci dowiadują się wreszcie, skąd się bierze mleko, jak wygląda bocianie gniazdo, do czegosłuży stodoła. Oprócz atmosfery spokoju, gościnności i życzliwości nie wymagają wiele.

Są już w Polsce gospodarstwa, dla których goszczenie agroturystów jest podstawowym dochodem. Jednak większość "miastowych" amatorów urlopów na wsi spędza je u zwykłych, niezbyt bogatych rolników, lub w jakichkolwiek gospodarstwach, w których znajduje atmosferę wsi. Dla takich gospodarzy przyjmowanie gości z miasta jest dochodem dodatkowym. Aby gościć urlopowiczów, trzeba zapewnić im miejsce zakwaterowania, np. stary niezamieszkały dom, pokoje na piętrze w domu gospodarzy lub zaadaptowane poddasze. Wejście do pokoi letników powinno być w miarę niekrępujące, choć nie musi być całkiem osobne. Potrzebna jest łazienka z ciepłą wodą - najlepiej osobna, a także miejsce zabaw dla dzieci (piaskownica, trawnik, stary sad). Jednak najważniejsze jest traktowanie agroturystów nie tylko jak klientów, lecz także jak gości. Trzeba być przygotowanym na to, że zajmą oni gospodarzom dużo czasu i uwagi. Agroturyści jedzą z zasady to samo, co gospodarze, a panie z miasta lubią włączać się do prac kuchennych, chętnie przyswajając sobie umiejętności kulinarne gospodyni. Goście cenią sobie jedzenie tradycyjne, z "niesypanych" i "niepryskanych" produktów. Jadają zwykle wspólnie z gospodarzami. Panie dodatkowo interesują się takimi zajęciami, jak zwykłe szycie lub przerabianie odzieży, haftowanie, hodowanie i układanie kwiatów czy tradycyjne wypieki. Panowie interesują się pracą w przydomowych warsztatach (np. majsterkowaniem w drewnie), łowieniem ryb, zasadami działania maszyn i narzędzi gospodarskich czy ...wspólnym wyjściem z gospodarzem na piwo. Dzieciom potrzeba tylko trochę przestrzeni i ciekawych, nieznanych im miejsc, np. sadu, kawałka łąki czy stodoły oraz czasem... tradycyjnych metod wychowawczych ze strony gospodarzy, o które, jeśli są stosowane z taktem i umiarem, rodzice nie tylko się nie gniewają, ale i przyjmują z wdzięcznością. Letnicy chętnie pomagają w pracach w ogrodzie czy nawet w polu i robią to wyłącznie dla przyjemności. Poza tym dla agroturystów należy przygotować rowery, trasy wycieczek rowerowych i pieszych, jakiś pomysł na niepogodę - może to być np. stół pingpongowy ustawiony w stodole. Można też pomyśleć o dodatkowych atrakcjach - np. przejażdżkach wozem lub bryczką. Możliwość korzystania przez gości z koni wierzchowych znacznie podnosi atrakcyjność każdego gospodarstwa agroturystycznego.

Agroturyści spędzają wczasy zazwyczaj całymi rodzinami. Zwykle nie są bardzo bogaci, ale też nie biedni; najczęściej tę formę wypoczynku wybierają ludzie pracujący umysłowo - nauczyciele, dziennikarze, urzędnicy. Zwykle są miłymi gośćmi, a ich główne wymagania - to poświęcanie im czasu i uwagi przez gospodarzy. Bardzo często zdarza się, że "przyzwyczajają się" do swoich gospodarzy i przyjeżdżają do nich co roku przez wiele lat.

Jedną z głównych zalet tej formy wypoczynku dla "miastowych" jest jej niski koszt; są oni gotowi płacić gospodarzom ok. 15 zł od osoby za dzień pobytu. Dodatkowo zwykle płacą za produkty do wypieków, jazdę konną czy przejażdżki bryczką oraz inne dodatkowe atrakcje. Łatwo więc obliczyć, że za dwutygodniowy pobyt 4-oobowej rodziny gospodarz może uzyskać przychód ok. 1000 zł. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że koszty pobytu gości są niskie (zwłaszcza jeśli wyżywienie ich oparte jest na produktach z własnego gospodarstwa) oraz że dla rolników jest to kwota wolna od podatku. Zyski z agroturystyki można powiększyć przyjmując gości przez całe lato (ok. 10 tygodni) oraz w wiosenne i wczesnojesienne weekendy. Niektóre gospodarstwa agroturystyczne przyjmują gości przez cały rok, także zimą, jednak koszty takiej działalności są wyższe i trzeba zapewnić zimowym gościom dodatkowe atrakcje.

Ważne jest też to, że agroturystyka daje dodatkowe dochody polskim rolnikom, którzy tak boleśnie odczuwają skutki naszej transformacji ustrojowej. A przy tych wszystkich kalkulacjach warto chyba wziąć pod uwagę inne zadania, jakie wypełnia ta forma działalności, np. to, że ułatwia ludziom z miasta i ze wsi na bliższe poznawanie się oraz wzajemne docenianie stylu życia i pracy. Trzeba też wziąć pod uwagę to, jak ważny jest kontakt ze wsią dla "miastowych" dzieci, które przy tej okazji uczą się nie tylko o pochodzeniu mleka i chleba, ale także poszanowania dla tradycyjnych wartości.

Uważamy, że walory przyrodnicze i krajobrazowe miejscowości położonych w gminie Popielów, zwłaszcza tych w pobliżu Odry i Stobrawy, na terenie Stobrawskiego Parku Krajobrazowego, na pewno przyciągną wiele rodzin zainteresowanych agroturystyką z Opola, Wrocławia, a także z dalszych części Polski, a nawet z zagranicy.